Monument: Hofje Paling en Van Foreest

Stichting Paling en Van Foreest

Steijnstraat
20 Woonhuizen
Rijksmonument    

Hofje “Stichting Paling en Van Foreest” is een U-vormig gebouw aan een tuin, in 1901 ontworpen door architect H. Mann. Aannemer was de firma F.H. Ringers en Zn.

De bouwstijl is neorenaissance, herkenbaar aan de trapgevels en het overvloedig gebruik van kalksteen en rode en – ter versiering – afwisselend gekleurde (bak)steen, onder andere in de boogjes boven de ramen. De huizen en de tuin zijn toegankelijk via een werkelijk monumentaal poortgebouw. In tegenstelling tot de woonvleugels, is dit gebouw twee verdiepingen hoog. Op de gevelsteen staat de naam van het hofje. In de doorgang zijn herdenkingsstenen gemetseld met informatie over de bouw en restauraties. In 1986/87 is het hofje opnieuw gemoderniseerd.

De binnentuin is een oase. Een tuin was vroeger vaak een hof waarin een moestuin of boomgaard was aangeplant. Ook nu nog is de tuin heel groen gehouden. Vooral in de hoeken dicht bij de 19e eeuwse gevels, is de sfeer nog authentiek.

Aan de andere kant van de tuin is een modern hof gebouwd, het Ringershof.

Net voor de bekrachtiging van de Woningwet in 1901, waarbij het fenomeen sociale woningbouw werd bedacht, werden de plannen voor dit tweede hofje onder de naam “Paling en Van Foreest” gemaakt. Dat gebeurde dankzij de gunstige financiële exploitatie van het eerste, dat al in 1540 werd gesticht aan Zevenhuizen 13-23. Het beheer van Zevenhuizen is door de eeuwen heen, tot op de dag van vandaag, steeds in handen van leden van de familie Van Foreest geweest. Dat gold ook voor dit nieuwe hofje in de Steijnstraat dat was bestemd voor vijftien hulpbehoevende of bejaarde dames. Nu worden de inmiddels 20 sociale huurwoningen verhuurd  ongeacht geslacht of gezindte.